गजल

चाहिदैन तिम्रो माया भो अब चहिन्दैन

खानु कसम खाइसके भो अब खाइन्दैन

तिम्रो खुसि किन्न मैले सारा सपना बेचिसके

आफ्नै छाना चुहिएपछि अरुको छाना छाइन्दैन

कति प्रयत्न गरियो कति कस्ट सहियो

तिम्रो माया पाउने आशमा अब फेरी धाइन्दैन

धेरै दुखाए आफ्नो मुटुलाई आसु पिलाए प्याश मेट्नलाई

मृत आत्माको घाउमा मलहम अब लाइन्दैन

जिउनु न मर्नुको दोधारमा छु मृत्युको खुला संसारमा

छटपटी मै खुसि छु प्रिय भो अब दया पनि चाहिन्दैन