आत्मकथा

मेरो साथले तिमीलाई पिडा दियो होला
मेरो सामिप्यताले तिमीलाई बिझायो होला
मेरा हरेक जिद्दी गर्ने बानीले तिमीलाई झर्को पनि त लाग्यो होला
मैले साचैनै ति कुराहरुको हेक्का नै राख्नु सकिन किनकि म साचैनै तिमीलाई माया गर्छु गर्थे अनि गरिरहन्छु
बिर्सन त सायदै अब सकिएला यो जिबन भरि चाहे जता सुकै जाउ तिम्रो माया अनि यादबाट भागेर
तर अंह सक्दिन साएद मृत्यु बरण पछि नै सम्भब होला ,
तर मृत्यु पछि पनि यदि कुनै तेस्तो ठाउं छ भने त्यहाँ पनि तिम्रो यादले सताउछ होला
किन कि मा तिम्रो याद देखि भाग्न सक्दिन ,यो सत्यता हो
हुन् त तिमीलाई के र तिमि त भुल्न सक्छौ अनि भनि पनि हाल्येउ म प्रयास पनि गर्छु
ठिकै छ जे जस्तो भएनी म जस्तो सुकै हालतमा रहे पनि
चाहे मेरो जिबन मुहारमा सदा सर्बदा दुख पिडा निरासा अनि असफलता नै किन नहोस
तिम्रो त्यो मुहारमा सधै खुसि नै खुसि मात्र ,तिम्रो त्यो ओठमा हाँसो नै हाँसो छाईरहोस
तिम्रो जिबन सदा सर्बदा सफलताले मात्र चुमिरहुन हरेक इछ्या चाहनाहरु पुरा होउन
खुसि हुनु रहनु सधै सधै
" म रोए पनि तिमि हाँसी दिनु, यो झरी जाने जिन्दगि देखि पन्छीदिनु ,
कहिले काँही ति मिलनका यादहरु आएभने ,सपना सम्झी तेस्लाई बिर्सी दिनु
म त येस्तै नै भए ,यसै सस्तो नै भए ,तिमि मुल्याबान बनिदिनु "

— feeling alone