जिबन

ओइलिएको  फुलभयो  जिबन  फक्रने  कुनै  भरै  छैन

भत्किएको  महल भयो  जिबन  बन्ने  कुनै  आशै  छैन

अधुरेर  गयो  जिबन  पत्तै  नपाई

छिया  छिया  भयो  मुटु  सत्नै  नपाई

पोलेर  आउछ  यो  छाती  सपना  भै  सताउदा

आखामा  छछल्किंछ  आशु  उनिको  याद आउदा

पोखिएको पानी भयो  जिबन  उठाउने  आशै  भएन

सुकेको  रुख भयो  जिबन  पालुवा  लाग्ने  आशै  छैन

गजल

आज किन तिमिबाट टाढा जाने प्रयास गर्दैछु

थाहा छैन के कारण हुनसक्छ तिमीलाई भुल्न खोज्दैछु

तड्पिएर सधै सधै जल्नु र सुक्नु भन्दा

तिम्रो निम्ति अन्जन बनेर तिमीबाट ओझेलिन खोज्दैछु

कति चोट व्यथा खेपे मैले मिलन को आशमा

आफन्तहरु त्यागेर आज पिडामा कहाकाहा रुमल्लिदैछु

आशा सबै निराश भए जिबन मृत्यु बन्यो

यसैले आफै नै चितामा बसी सल्कने प्रयास गर्दैछु

गजल

तिम्रो याद भुलाउन, अलिकति पिएँ आज
यही सस्तो बहानामा अलिकति जिएँ आज

टुक्रा टुक्रा भएछ,यो, मन मुटु च्यातिएर
फाटेको यो मनलाई अलिकति सिएँ आज
यही सस्तो बहानामा अलिकति जिएँ आज

हँसिलो त्यो मुहार तिम्रो चुमिरहुँ,लाग्छ सधैं
साथै सँगै नहुँदामा प्रतिबिम्ब चुमी लिएँ आज
तिम्रो याद भुलाउन, अलिकति पिएँ आज

कसरी भुल्न सक्छु,ति दिनहरु तिमीसँग बिताएका
सँगसँगै जिउने मर्ने कसमहरु सम्झें आज
यही सस्तो बहानामा अलिकति जिएँ आज

अचम्म अनि आस्चर्य लाग्छ यो जिन्दगी देखि
म नै सबैतिर हारे अन निराश किन,तर पनि
मिलनको आशामा,तिम्रो न्यानो साथको अन्तिम चाहमा आज
अलिकति पिएँ आज

यही सस्तो बहानामा अलिकति जिएँ आज
तिम्रो याद भुलाउन, अलिकति पिएँ आज
यही सस्तो बहानामा अलिकति जिएँ आज

यथार्थ

साँझको एकान्तमा तिमीलाई सम्झे

अनि फेरी सपनीमा तिमीलाई देखे

खै किन हो तिमीले मलाई बिर्सिन्छु रे

तर म त तिमीलाई नसम्झेको पल नै हुन्न

मेरो दिनको सुरुवात तिमीलाई गुड मर्निङ्ग भनेर हुन्छ

अनि रातको अन्त्य पनि गुड नाइट भनि

कसरि भुल्न सक्छु तिमीसंग बिताइएका पलहरु

कहाँ जान सक्छु म तिम्रो यादबाट भागेर

                        नारायण " अभाब "