यथार्थ

साँझको एकान्तमा तिमीलाई सम्झे

अनि फेरी सपनीमा तिमीलाई देखे

खै किन हो तिमीले मलाई बिर्सिन्छु रे

तर म त तिमीलाई नसम्झेको पल नै हुन्न

मेरो दिनको सुरुवात तिमीलाई गुड मर्निङ्ग भनेर हुन्छ

अनि रातको अन्त्य पनि गुड नाइट भनि

कसरि भुल्न सक्छु तिमीसंग बिताइएका पलहरु

कहाँ जान सक्छु म तिम्रो यादबाट भागेर

                        नारायण " अभाब "