म अनि उनि

तिमी डुब्न लागेकी घाम हौ

जुन र तारा भन्दा पनि राम्री छौ

त्यसैले त तिमीलाई हेरी टोलाई रहन्थे

अलि नजिक आउन भनि झन् झनै बोलाई रहन्थे

कहिले काँही तिमीलाई कसैले ढाकि दिन्थ्यो

मेरा नजरबाट लुकाएर कंहि राखी दिन्थ्यो

सोच्नै सक्दिन म तिमीबाट एक पल पनि टाढा हुन

किन पुग्दैनन यी दुइ हातहरु तिमीलाई छुन

फेरी भोलि तिमीलाई हेर्न पाउछु कि भनेर

कुरी रहन्थे म पल पल गनेर

कहिले कहिँ रुन्थे राखेर छातीमा दुइ हात

भन्दै किन बैरी बन्छस मेरो ए पापी रात

दुनिंया हास्छन मेरो पागलपन देखेर

यो आत्म कथा म राख्नेछु लेखेर

आउनेछु म सधै तिम्रो साथमा सास फेर्न

अनि पागल दुनिंया रमाएको हेर्न